Die pret
(ekke met die kierie en die blokkieshemp)
Die hartseer
Twee duisend kilometer later en ek is weer by die huis
Van die sewentien klasmaats kon 12 by die byeenkoms wees.
Een het in 1979 verdrink. Een woon en werk in die VSA ,een kuier tans by sy kinders daar en een was onder die mes met ‘n rugprobleem.
Drie van ons onderwysers kon die verigtinge bywoon
Mnre Basson en Olivier asook MY GUNSTELING JUFFROU Gretchen Thomas
Baie onthou klets, gelag, ge-eet en uitgevind wat intussen met die ander gebeur het.
Die huidige hoof van die skool was een van ons standerd neges gewees en hy het toegang gegee tot die skool en vertel van die huidige omstandighede.
Moes maar weer vir Pa en Ma gaan groet asook al ma se familie wat ook daar begrawe is.
Oupa en Ouma Pretorius
vvuureoc 
Lekker en nostalgie in een beker gemeng. Ek weet nie of ek die moed het vir ‘n reünie nie.
LikeLike
Klink lekker … hoewel ek doen nie daai ding nie
LikeLike
Watter ding nou? Re-unie, groot vreet of vêr ry?
LikeLiked by 1 person
Reunies … die verlede is die verlede as mense nie moeite doen om die vriendskap te onderhou nie, doen ek ook nie meer moeite nie Ek is te veel al teleurgestel
LikeLike
Ek is geneig om met jou saam te stem . My persoonlike reel is ek sal jou 3 keer kontak of by jou kuier as daar niks van jou kant af kom nie sal jy nie weer van my hoor nie. Ons was ‘n besonderse groep destyds. met die finale eksamen is daar na elke vak iewers partytjie gehou. Snaaks genoeg is die 2 wat nie deelgeneem het nie die enigste twee wat gedop het!
Ek het ‘n blog begin en sal maar sien hoeveel deelname daar is sodra ek dit na almal se e-pos adresse vesprei het
Teleurstelling het ek geen gehad sedert my pa my geleer het dat jy altyd pessimisties moet wees want dan is al jou verrassings aangenaam!
Jy kan gaan loer as jy wil na
https://delportshoop1976matrieks.wordpress.com/
LikeLiked by 1 person
Lyk na ‘n lekker klomp.
Ek was op Voortrekkerhoogte op hoërskool
LikeLike
Delportshoop is by die sameloop van die harts en vaalrivier
LikeLiked by 1 person
Regte platteland
LikeLiked by 1 person
Dit is waar ek die meeste ware karakters ontmoet het
Oom Bottie die organiseerder van die sondagskool wat se bid rekord op 14 en ‘n half minute gestaan het.
Tant Dollie wie se breërand kerkhoede enige Meksikaan sy kop in skaamte sou laat sak.
Mnr Moller (Fielies) die skoolhoof wat gedreig het om my kleinkinders van my streke te vertel en altyd die poerringk tafel aangeprys het tydens sportdae.
Oom Dawie wat die enigste vrederegter was wat ek ontmoet het {tot my teleurstelling het hy nie ‘n Stetson of ‘n rollie gehad nie)
LikeLike